'Foi preto do camposanto cando eu sentín boligar dentro da caixa ó pobre Bieito. (Dos catro levadores do cadaleito eu era un). ¿Sentino ou foi aprensión miña? Entón non podía aseguralo. ¡Foi un rebulir tan maiño...! Como a teimosa puvulla que rila, rila na noite, rila de entón no meu maxín afervoado aquel maino rebulir.'
Rafael Dieste: Dos arquivos do Trasno
No hay comentarios:
Publicar un comentario